www.1b2lowkaliszu.fora.pl

Bulban

Temat: Nauka Platona o duszy, cnotach i miłości.

1. Nauka o duszy
 nowe pojęcie duszy – to czynnik życia, bez którego ciało jest martwe. Ponieważ życie polega na tym, że istota, która je posiada jest źródłem samorzutnego ruchu, dlatego też dusza jest tym, ca się samo wprowadza w ruch;
 poznawcza funkcja duszy – nie całą wiedzę zawdzięczmy zmysłom, idee poznaje dusza. Ciało i jego zmysły są dla duszy narzędziem poznania. Dusza poznaje sama bezpośrednio lub pośrednio, posługując się tymi narzędziami;
 cechy duszy:
 jest niematerialna;
 jest oddzielna, niezależna od ciała;
 jest podzielona na trzy części: rozumną, zmysłową, impulsywną;
 jest doskonalsza od ciała; człowiek to dusza władająca ciałem;
 ciało jest dla duszy więzieniem; ze śmiercią ciała zaczyna się dopiero prawdziwe życie duszy;
 jest nieśmiertelna i odwieczna;
 eschatologia platońska – dlaczego doskonała i wieczna dusza związana jest z niedoskonałym i znikomym ciałem? Dusza istniała pierwotnie bez ciała; zaciążył na niej grzech i dla odkupienia została złączona z ciałem. Gdy winę odkupi, będzie znów wolna.

2. Nauka o cnotach
 każda z trzech części duszy posiada swoją cnotę: część rozumna - mądrość, część impulsywna - męstwo, część pożądliwa - panowanie nad sobą;
 czwarta cnota – sprawiedliwość - łączy wszystkie części duszy i utrzymuje wśród nich ład.

Cnoty te zostały adaptowane przez chrześcijaństwo jako cztery cnoty główne (kardynalne).

część duszy - cnota
część rozumna - roztropność (= mądrość)
część impulsywna (= popędliwa, gniewliwa - męstwo
część zmysłowa (= pożądliwa) -wstrzemięźliwość (= umiarkowanie, panowanie nad sobą)

3. Nauka o miłości
 dobra stanowią hierarchię; dobra idealne stoją wyżej od realnych;
 szczytem hierarchii jest idea dobra;
 dobra realne są początkiem i nieuniknionym etapem w drodze do dóbr idealnych;
 miłość to właściwe duszy dążenie do osiągnięcia i wiecznego posiadania dobra;
 etapy miłości: dobra realne (np. piękne ciała) – dobra duchowe (np. piękne myśli i czyny) – idee (np. idea piękna);
 potoczne, zubożone rozumienie terminu platońskiej (platonicznej) miłości – wyzbycie się pożądań zmysłowych wobec przedmiotów cielesnych (dla Platona natomiast miłość zmysłowa była szczeblem do miłości nadzmysłowej.